Skatol (AC)
Geur: zeer sterke indole-achtige, civetachtige geur met warme en zoete aspecten; een vasthoudende geur.
Geurgroep: dierlijk
Geursterkte: zeer sterk (tot 400 uur op geurstrip bij 1% verdunning)
Aanbevolen dosering: van 0.1% tot 1.0%
CAS: 83-34-1
EINECS: 201-471-7
Het is een complexe geur die sterk afhankelijk is van de concentratie.
In lage concentraties onthult skatole een onverwacht bloemige en zoete geur, die doet denken aan de delicate nuances van jasmijn en oranjebloesem.
In hogere concentraties verandert skatole echter in een krachtige en penetrante geur die doet denken aan de aardse en dierlijke aspecten van de natuur.
Deze dualiteit maakt skatole tot een fascinerende geurstof, die zowel de schoonheid als de rauwe kracht van de natuur weerspiegelt.

1e klas Kwaliteitsproducten
Alle geurstoffen worden met zorg uitgezocht
Levering uit voorraad
Wij leveren alles uit eigen voorraad, tenzij anders aangegeven bij het product zelf.
Synoniemen:
– 3-Methylindole
– beta-methyl indole
– 3-methyl-1H-indole
– beta-methylindole
– Scatol (Indukern)
In pure vorm een wit poeder (verouderd poeder wordt bruin).
Skatole, ook bekend als 3-methylindool, is een organische verbinding die behoort tot de indoolfamilie. Het komt van nature voor in de uitwerpselen van zoogdieren en vogels en is de primaire oorzaak van de geur van uitwerpselen.
Skatole wordt bijvoorbeeld gebruikt in kunstmatige civetbases.
Het wordt alleen in minimale dosering gebruikt, het vergt enige oefening om de juiste hoeveelheid te ontdekken. Juist dat minuscule spoortje van skatole kan precies die natuurlijke noot toevoegen die nodig is om een compositie aantrekkelijk te maken.
Skatole wordt vaak gebruikt als geurstof en fixatief in parfums en als aroma in sommige voedingsmiddelen. Het kan ook worden gesynthetiseerd via de Fischer-indoolsynthese*.
De naam is afgeleid van skato, het Griekse woord voor mest.
* – De Fischer-indoolsynthese is een chemische reactie die wordt gebruikt om indolen te synthetiseren. Deze reactie werd voor het eerst beschreven door de Duitse chemicus Hermann Emil Fischer in 1883. De Fischer-indoolsynthese omvat de reactie van een fenylhydrazine met een keton of aldehyde, gevolgd door een cyclisatie en eliminatie van water om een indool te vormen.
Hier is een vereenvoudigde weergave van de reactie:
Fenylhydrazine reageert met een keton of aldehyde om een hydrazon te vormen.
Het hydrazon ondergaat een cyclisatie om een indool te vormen.
Water wordt geëlimineerd tijdens de cyclisatie.
De Fischer-indoolsynthese is een belangrijke methode in de organische chemie en wordt veel gebruikt voor de synthese van indoolderivaten, die op hun beurt belangrijke bouwstenen zijn voor veel natuurlijke producten en farmaceutische verbindingen.
